هرچه ما از ماجرای استادیوم مشهد برمی‌گردیم، ماجرای مذکور از ما برنمی‌گردد و حکایت همچنان باقی است. نشان به آن نشان که همین دیروز-پریروز، دو گفتگو یکی از سوی معاون امور زنان رئیس‌جمهور و دیگری از سوی امام‌جمعه اصفهان، داغ دل دل‌سوختگان ارزش‌های بشری و ضد بشری را در رابطه با حضور زنان در ورزشگاه تازه کرد! ما هم گفتگوی مقامات مسئول و غیرمسئول را بصورت زیرجمع‌بندی کردیم تا رهنمودی باشد برای بشریت:

- بفرمایید که به چه نتایجی در ارتباط با پی گیری اتفاق استادیوم مشهد رسیده‌اید؟
-ما به نتایج خوبی رسیده‌ایم که نشان می‌دهد با خواهران نهایت همکاری را داشتیم. تعدادی بلیت به خواهران فروختیم که نشان دهیم در فروختن بلیت و گرفتن پول، حسن نیت داریم. البته بعدها فهمیدیم بلیت‌ها جعلی بوده که بلافاصله بلیت‌های جعلی شناسایی شدند و تحت تعقیب قرار گرفتند و در حال حاضر مراحل بازجویی را می‌گذرانند و اگر اثبات شود که واقعاً جعلی بوده‌اند مجبوریم با آن‌ها به‌عنوان خاطیان ورزشگاه مشهد برخورد جدی کنیم و معدومشان کنیم و بیندازیمشان توی سطل آشغال...

-ولی چرا اسپری فلفل زدید؟
اسپری‌های فلفل در برابر هجمه جمعیت، خودشان همینطور سرخود شلیک شدند که البته ما این اسپری‌ها را توبیخ کردیم. گرچه خوشبختانه فضا آرام و مسئله به‌خوبی مدیریت شد ولی در اینجا بی‌تدبیری‌هایی هم اتفاق هم افتاد و می‌شد برای حفظ کرامت بانوان عزیز از باتوم استفاده شود که بحمدالله سعه‌صدر بیشتری دارد و انشالله تجربه‌ای باشد برای دوره‌های بعد...

-و اما معاون امور زنان رئیس‌جمهور دیروز گفته‌اند ماجرا عمدی بوده. در این باره چه نظری دارید؟
-بله. ما هم می‌گوییم حضور این تعداد از خواهران پشت نرده‌های ورزشگاه واقعاً عمدی بوده. تعدادی از خواهران متأسفانه درحالی‌که بلیت دستشان بود به‌عمد به درهای ورزشگاه هجوم آوردند که برادران ما مجبور شدند به خاطر حفظ نظم، درها را ببندند. بنده همین‌جا می‌پرسم که این خواهران که هجمه به درهای ورزشگاه آوردند اگر ریگی به کفش نداشتند چرا وقتی مسابقه نبود و آنجا خلوت بود این هجمه‌ها را انجام ندادند و گذاشتند درست برای روز مسابقه و جلو چشم جهانیان؟ بنابراین به نظرم توطئه‌ای در کار بود و همه‌اش عمدی بوده...

- درباره انعکاس این مسئله و تبعات آنچه می‌گویید؟
-بله. متأسفانه این ماجرا تبعاتی بسیار منفی داشته. هم از جهت درِ ورزشگاه که خانم‌هایی آمده‌اند به آن کوبیده‌اند و متأسفانه قدری دچار لقی شده و هم نرده‌ها و دیوارها که متأسفانه به علت اینکه برخی از افراد قصد بالا رفتن از آن‌ها را داشتند؛ در نقاطی متأسفانه دچار ساییدگی شده‌ و خطر شکسته شدن این در‌ها و فروریختن این دیوارهای مظلوم پیش‌آمده که این ساییدگی‌ها واقعاً در شأن دیوارها و نرده‌های ورزشگاه‌های ما نیست و من همین‌جا اجازه می‌خواهم مراتب تأسف خودم را خدمت اوس حسن بنا اعلام کنم.

-برنامه‌های شما برای آینده چیست؟
-درهرحال از این به بعد همان‌طور که چهل سال است برادران عزیزمان تذکر می‌دهند، باید برای حضور بانوان تماشاچی در مسابقات تمهیداتی بیندیشیم و زیرساخت‌ها و بسترهای لازم را فراهم کنیم.

-ممکن است دربارۀ این بسترها و زیرساخت‌های لازم بیشتر توضیح بدهید؟
-باید ترتیباتی داد تا روزهایی که مسابقات برگزار نمی‌شود خواهران علاقه‌مند به استادیوم بیایند و آنجا را از نزدیک ببینند تا همانطور که سالار ما والی خراسان می‌فرمایند، زنان در کنار مردان وارد ورزشگاه نشوند. اگر هم مسابقه با حضور خواهران تماشاچی برگزار می‌شود چون امام‌جمعه اصفهان فرموده‌اند پوشش مردانی که فوتبال بازی می‌کنند، طوری است که باید از چشم خانم‌ها دور باشد، استفاده خواهران از زیرساخت چشم‌بند در هنگام تماشای مسابقات فوتبال باید تحت بررسی قرار گیرد. البته محض احتیاط برادران فوتبالیست هم‌جهت بسترسازی، شلوار کردی بپوشند. در همین رابطه حضور خواهران تماشاچی در یک سیاره جداگانه نیز مهم است که امیدواریم زیرساخت و بستر آن به‌زودی توسط متخصصان داخلی دانش‌بنیان ساخته شود و در اختیار علاقه‌مندان قرار گیرد. تا آن زمان ما باید از طریق گاز فلفل تدابیری اتخاذ کنیم که خواهران با دیدن زانوی برادران ورزشکار به گناه نیافتند و برادران عزیز هم با مشاهده هیجان و بالا پایین پریدن خواهران دچار فسق و فجور نشوند.

-پیام آخرتان چیست؟
-فقط عذرخواهی از بانوان عزیز و گران‌قدر کافی نیست. برای حفظ کرامت این بزرگواران، باید قشنگ نقره‌داغشان کرد...