آقای فرهادی سلام. این‌دفعه که گذشت ولی دفعه دیگر که در جشنواره کن یا جشنواره‌هایی از این دست جایزه گرفتید بالاغیرتاً در مراسم اهدای جایزه با خودتان لیستی از حرف‌های علاقمندان و غیرعلاقمندانتان تهیه کنید تا آنها را به سمع و نظر حاضرین و ناظرین برسانید و خدای ناکرده چیزی را از قلم نیاندازید؛ وگرنه باید با یک دستمان یقه شما را بگیریم و با دست دیگرمان یقه دغدغه‌های بی‌پایانمان را از بحران خوزستان و کرونا گرفته تا آب و برق و مرغ و گوشت و هزار بدبختی دیگر. خلاصه گرفتاری‌هایمان یکی دوتا نبود آن‌وقت شما هم در کن نه تنها آن مصاحبه و سخنرانی را کردید بلکه بدتر از آن اینکه جایزه هم گرفتید که قوزبالاقوز شد و صدای حاج حسین کیهانی و برادران را هم درآورد که اصلا با چه اجازه‌ای شما که کارهایتان سیاه نمایی است از غربی‌ها جایزه گرفتید. ما هم که سفیدنمایی‌هایتان دغدغه این روزهای‌مان شد. آقای فرهادی! شما را جان عزیزانتان از این به‌بعد وقت نوشتن فیلمنامه بجای اینکه به پایان باز و بسته قصه و گره افکنی و گره گشایی فکر کنید کمی هم به این فکر کنید که در مراسم اهدای جایزه چه بگویید که ما خوش خوشانمان شود. شما را به خدا از این حرف‌های نخ‌نما که من با زبان هنر حرف‌هایم را می‌زنم و بیانیه‌نویس نیستم دست بردارید. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و تلگرام و توییتر دیگر هیچ‌کدام ازابنای بشر حاضر نیستند بر این واقعیت دردناک که یک هنرمند هموطن مثل خودشان حرف نمی‌زند و راه نمی‌رود، چشم ببندند و همینجور کشکی به جیفه ناچیز کسب جوایز معتبر او و مورد تحسین واقع شدنش در مجامع هنری جهانی دلخوش شوند و به او همان‌جور که هست با همه قوت‌ها و ضعف‌هایش افتخار کنند. از این‌رو مناسب است ابتدا فکری در مورد لیست نظرات ما بکنید، ولو شده به قیمت اینکه دیگر نتوانید فیلم بسازید که آنهم مهم نیست. در آینده نزدیک دیگرانی در این سرزمین خواهند آمد که بعد از شما راهتان را دنبال کنند و نتوانند برای دلخوشی مردم هم که شده فیلم بسازند...
توفیق شما را در ایراد نطق‌های آتشین خواهانیم.
زنده باد آزادی و دموکراسی و به امید زندگی در فضایی آزاد و دموکراتیک که فقط و فقط سلیقه خودمان حاکم شود و لاغیر.
