نامه سرگشاده به رئیس قوه قضاییه
May 14, 2005 | شنبه، 24 اردیبهشتماه 1384

رييس محترم قوه قضائيه!
اکنون که نسيم آزادي از هر طرف اعم از يمين و يسار و شمال و جنوب به صحراهاي سرد و تفتيده اين سرزمين وزيدن گرفته و مي رود تاعنقريب در راستاي شعارهاي آستانه انتخابات ، به توفاني عظيم تبديل شود و دمار از روزگار هر چي کميته بازجويي و دادگاه نظامي و مامور اطلاعاتي است درآورد،و دنيا را کن فيکون کرده، تمامش را گلستان نمايد،از شما که صاحب کراماتيد و هر چند وقت يک بار احتمالا از طريق کشف و شهود از اوضاع متهمان و دادگاه ها با خبر مي شويد،تقاضامنديم هر چه سريع تر ايتساک بابل و کليه نويسندگان زنداني اردوگاه هاي کار اجباري گولاک و بازداشتگاه هاي سيبري را در اسرع وقت روي سرتان حلوا حلوا نماييدو نگذاريد بچايند و آزادشان کنید ....چون حتما خبر نداريد که اکنون زمستان است و در اين مملکت هم بازداشتگاه وجود دارد...بدانيد که ثواب دارد و قطعا جاي دوري نمي رود و خدا صد در دنيا و هزار در آخرت به شما جزاي خير خواهد داد...بقيه درخواستها را گذاشتم براي دفعه بعدي که شما هشدار داديد و بخشنامه نوشتيد.چرا که در صحراي سيبري،شب دراز است و قلندر بيدار...زياده جسارت است...کمينه،آنتونينا نيکولا اونا،متعلقه ايتساک بابل،16 مي 1950
پ.ن:سند تکان دهنده فوق،در يکي از سوراخهاي موجود در بيايانهاي اطراف سيبري به طرز ماهرانه اي جاسازي شده بود که توسط صحرا نوردان کشف شده و هم اکنون در موزه هاي معتبر دنيا نگهداري مي شود...